Bed & breakfast Klein Groenbergen in Leersum. |
De Klompenpaden op, de lanen in.....
Een uurtje voor mezelf ! Ik loop het Klompenpad, het Cotlandenpad over de landgoederen Zuylestein en Kolland in Leersum/Amerongen, ca.9 km. Klompenpaden zijn rondwandelingen in het agrarisch cultuurlandschap. Ze gaan zoveel mogelijk over historisch tracé en voeren over onverharde paden via boerenland en landgoederen. De paden worden onderhouden door vrijwilligers.
Bijna elke week loop ik dit pad, linksom of rechtsom. Het is
geen druk belopen pad.
Tot mijn grote ergernis hebben mountainbikers dit pad ook
ontdekt. Ja hoor, op een mooie zaterdagmiddag word ik naar de berm
"geschreeuwd". Ik kan het niet laten en roep: "mijnheer, dit is
een klompenpad en u hebt geen klompen aan!" Mijnheer stapt af, kijkt me
aan en barst in een ontwapenende lach uit. Ik kan niet achter blijven, m'n
verontwaardiging verdwijnt als sneeuw voor de zon. Hij zegt: "de volgende
keer trek ik klompen aan!" stapt weer op en scheurt verder.
Zuylestein is een mooi landgoed in Renaissancestijl met statige, lange rechte
lanen. Ergens op een markant plekje staat een bankje met het opschrift:
"Ik moet verantwoording afleggen voor ieder moment dat ik van het leven
kon genieten en niet gedaan heb" door Jhr. mr. L.H.N.F.M. Bosch ridder van
Rosenthal, burgemeester van o.a.
Amerongen.
Op een avond is op dit bankje een diacones neergestreken!
Gekleed in donkergrijze jurk met witte schort, het overbekende witte kapje op
het hoofd (traditionele oud Duitse kleding), zwarte kousen en platte
veterschoenen. Het is bijna een bezienswaardigheid! Haar zwarte, ook al
degelijke fiets staat tegen het bankje, ze geniet van de rust. Ik groet haar,
ze is duidelijk uit op een contactmomentje. Even later zitten we samen op het
bankje en raken we in gesprek over gasten in (mijn) bed & breakfast Klein
Groenbergen in Leersum en gasten in Het Zendingshuis in Amerongen. Ook
vertellen we elkaar over onze families en hobby's. Na 20 min. is het genoeg, ze
stapt op haar fiets, zet er behoorlijk de vaart in en sjeest weg met wapperende
rokken en lange vlecht onder haar kapje uit.
Wat een prettige vrouw om even een gesprekje mee te hebben,
wat een leuke belevenissen zo dicht bij huis. Dat ze fietst op een Klompenpad
zal ze later op de avond in haar gebed wel goed gemaakt hebben....! Ik voelde
me niet geroepen om haar daar op aan te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten